ظهوریاب

چرا باید حالم خوب باشه وقتی نمی تونم هیچ کاری رو انجام بدم دیگه حتی حال وحوصله دعا کردن رو هم ندارم نمی دونم خدا بی کار بود ما ادما رو خلق کرد وقتی که حتی خودش هم محل بهمون نمی زاره دلم گرفته حتی از خدا از امامامون اخه هیچ کدوم جوابمون حتی جواب سلاممون رو نمی دن ادمای این دنیای پست نمی دونم دلشون رو به چه چیزی خوش کردن.نمی دونم شاید که نه حتما وقتش که بابا مهدی بیاد.دیگه نگاه کردن به مخلوقات خدا که هر کوم مشغول کار خودشونن هم کسالت بار شده اصلا کل دنیا روالش تکراریه ادمایی که میان ومیرن تکرارین چیز جدیدی وجود ندارد همه جا جنگ ،گرسنگی ،گشت وکشتار ،مرگ نیستی ،زلزله،سیل،آتشفشان………..نمی دونم اصلا چه طور داریم نفس می کشم خدا داره جامون نفس می کشه بعضی وقتها فکر می کنم خدا هم از دستمون خسته شده ولی چون خودش خلقمون کرده ابرو داری می کنه وتا موقع مرگ ما رو می کشه .خیلی چیزا تو مغزمه ولی همه رو نمی تونم بنویسم یا بیان کنم  بازم میگم توکل به خدا .

چشم بگردان وببین زین هستی

چه می ماند برایت جز خدا،یاد خدا،ذکر خدا

خدایا،گفتم دست خالی زشت است مهمانی رفتن

دست پر امده ام

دستی پراز گناه،چشمی پر از امید……

پس دستم را چون همیشه بگیر که غیر از تو کسی را ندارم

ای کس بی کسان …….

ما انسان ها چه قدر بدبختیم یک خدای خوب داریم ولی قدرشو نمی دونیم خدایا کمکمون کن همیشه به یادت باشیم اگه بدونی چقدر دوستت دارم ،می دونم که می دونی ولی شوق رسیدن به تو ودیدنت همیشه منو سرزنده وشاد می کنه .هر کاری می خوای بکن .حتی اگر نابودم کنی ابروم رو ببری،خوار وخفیفم کنی ولی بازم دوستت دارم …..پس به امید دیدارت در قیامت عزیزم عزیزم عزیزم…………………………………..

بابای مقتولمان امام علی فرمود:هر چیزی را که گم می کنی به دنبالش می روی تا بیابی ولی وقتی خودت را که در کوچه پس کوچه های زمان از دست داده ای بی خیالی؟یعنی ارزشت اینقدر کم شده که چیزی های کم بها که قابل باز گشت است وجبران پذیر می باشد.فکرت را مشغول می کند اما عمرت که یکبار مصرف می شود وجوانیت که دوباره بر نمی گردد مفقود شده وتو بی خیال وناراحت نمی باشی؟خود باخته کسی است که حقایق زندگی را درک نمی کند  بازنده یک عمر آمدن وماندن ورفتن.آن کسی است که در اظطرار می سوزد وفکر چاره نیست.در استضعاف نابود می گردد اما دریچه های تنفسی را نمی گشاید.انتظار را نمی شناسد وقتی که مالی را باخته ای به مجاری قانونی وامدادی ورسانه ای می روی تا رد ونشانی از مالت پیدا کنی بیکار نمی نشینی مدام به این در ان در می زنی و اما وقتی به ائینه می نگری نمی گویی چرا آن چهره پر طراوتم شکسته شد؟به انبوه نیازمندی هایت که می رسی نمی گویی مگر من صاحب ندارم؟زیر بته به عمل امده ام؟ آنکه مرا از عدم به وجود آورد مسئولیت تامین ما یحتاج مرا ندارد؟با این همه صدمات آمده هم که این باشم؟

تمام راه ظهور تو با گنه بستم

دروغ گفته ام آقاکه منتظر هستم

کسی به فکر شما نیست راست می گویم

دعا برای تو بازیست راست می گویم

اگر چه شهر برای شما چراغان است

برای کشتن تو نیزه هم فراوان است

من از سرودن شعر ظهور می ترسم

من از سیاهی شب تار می گویم

من از خزان شدن این بهار می گویم

درون سینه ما عشق یخ زده آقا

تمام مزرعه هامان ملخ زده آقا

کسی که با تو بماند به جانت آقا نیست

برای آمدن این جمعه هم مهیا نیست

به امید ظهورش……….

خداوندا رسان از ما سلامش

به گوش ما رسان یا رب کلامش

بسوزد سینه ی مجروح زهرا    

   نما تعجیل در امر قیامش………

پروردگارا

مرا بینشی عطا فرما تا تورا بشناسم

ودانش عطا فرماتا خود را بشناسم

مرا صحتی عطا فرما تا از کار لذت واقعی را ببرم

وثروتی عطا فرما تا محتاج خلق نباشم وبه دیگران کمک کنم

مرا نیرویی عطا فرما تا بتوانم زندگی خودرا با رضای تو بچرخانم

ومرا صبری جمیل عطا کن تا همیشه چشم انتظار پدرم مهدی باشم

مرا شعوری ده تا حضور او را در کنار خود احساس کنم

مرا عقلی ده تا راه خوب وبد زندگی را تشخیص دهم

ومرا بزرگواری عطاکن تا با دشمنانم مدارا کنم وبا دوستان با انس والفت رفتار کن

در کل هر انچه را که برای بندگان می پسندی به انان عطا کن

تا دنیایی عاری از زشتی ها وپلیدیها داشته باشیم.

امین

به امید ظهور بابای خوبم مهدی

انسان های این دوره خیلی فرق می کنن اصلا اخلاقشون هم تغییر کرده من که از دست خدای جبار خسته شدم خودش میگه من انسان را اشرف مخلوقات خلق کردم ولی درعوض منفور ترین موجود روی زمینه.ما عین عروسکه خیمه شب بازی تودست های خدایم .خودش میگه دعا کنید بعد میگه اگه مصلحتم ومشیتم بخواد اجابت می کنم اگه دعا نکنی میگه اینا خداشون رو فراموش کردن اگه بخوایم زنده بمونیم تا امام زمانمون رو ببینیم مرگمون را رقم میزنه.اگه بخوای بمیری تا راحت بشی انقدر عمر بهت میده که از خودت متنفر میشی.نفس کشیدمون با اجازه اونه.پلک زدن با خواست خداست .اه ودم با خواست اونه.سرنوشت به دست ومشیت اونه.اگه بدبخت بشی میگن خدا خواسته بهت سختی بده تا ازمایشت کنه اگه خوشبخت بشی میگن اراده ی خدا این بوده .اگر ازدواج نکنی هم کفوی برات نیاد میگن خواست خدا این بوده چون تو رو دوست داره تورا نگه داشته.اگه بچه ی سالم داری میگن خدا خواسته اگه معلوله باشه بازم میگن خدا بوده .وخیلی چیزهای دیگه که اگه بگم حیران می مونی.من به این نتیجه رسیدم که کل کائنات که امورشون به دست خداست انسان ها هم همه امورشان تو دستای خداست پس اختیار کجاست .اگر انسان ها عمیق فکر کنن می فهمند که کجای عالم هستن ومی فهمند که ثبت وسندهایی که از خدا داریم باهم هم خوانی ندارد .نظر شما چیه

خواب ديدم خواب اينكه مرده ام          خواب ديدم خسته و افسرده ام

روى من خروارها از خاك بود            واى قبر من چه وحشتناك بود

تا ميان گور رفتم دل گرفت                قبركن سنگ لحد را گل گرفت

خسته بودم هيچ كس يارم نشد             زان ميان يك تن خريدارم نشد

ناله ميكردم وليكن بى جواب               تشنه بودم تشنه ى يك جرعه آب

هر كه آمد پيش حرفى راند و رفت       سوره ى حمدى برايم خواند و رفت

نه شفيعى نه رفيقى نه كسى                ترس بود و وحشت و دلواپسى

آمدند از راه نزدم دو ملك                   تيره شد در پيش چشمانم فلك

يك ملك گفتا بگو نام تو چيست            آن يكى فرياد زد رب تو كيست

اى گنهكار سيه دل بسته پر                نام اربابان خود يك يك ببر

در ميان عمر خود كن جستجو             كارهاى نيك و زشت خود بگو

ديگر آنجا عذرخواهى دير بود            دست و پايم بسته در زنجير بود

ناگهان الطاف حق آغاز شد                از جنان درهاى رحمت باز شد

مردى آمد از تبار آسمان          نور پيشانيش فوق كهكشان

چشم هايش زندگانى مى سرود            درد را از قلب انسان مى زدود

گيسوانش شط پر جوش و خروش        در ركابش قدسيان حلقه به گوش

صورتش خورشيد بود و غرق نور       نور چشمانش پر از  شرب ظهور

لب كه نه سرچشمه ى آب حيات          بين دستش كائنات و ممكنات

خاك پايش حرمت عرش برين            طره اى از گيسويش حبل المتين

بر سرش دستار سبزى بسته بود          بر دلم مهرش عجب بنشسته بود

در قدوم آن نگار مه جبين                  از جلال حضرت عشق آفرين

دو ملك سر را به زير انداختند            بال خود را فرش راهش ساختند

غرق حيرت داشتند اين زمزمه            آمده اين جا حسين فاطمه

صاحب روز قيامت آمده          گوئيا بهر شفاعت آمده

سوى من آمد مرا شرمنده كرد             مهربانانه به رويم خنده كرد

گفت آزادش كنيد اين بنده را               خانه آبادش كنيد اين بنده را

او كه اينجا اين چنين تنها شده             كام او با تربت من واشده

مادرش او را به عشقم زاده است          گريه كرده بعد شيرش داده است

سينه چاك آل زهرا  بوده است            چاى ريز مجلس ما بوده است

خويش را در سوز عشقم آب كرد         عكس من را بر دل خود قاب كرد

اسم من راز و نيازش بوده است          خاك من مهر  نمازش بوده است

بارها لعن اميه كرده است                  خويش را وقف رقيه كرده است

تا به دنيا بوده از من دم زده                او غذاى روضه ام را هم زده

حرمت من را به دنيا پاس داشت          ارتباطى تنگ با عباس داشت

نذر عباسم به تن كرده كفن                 صبح عاشورا شده سقاى من 

گريه كرده چون براى اكبرم               با خود او را نزد زهرا مى برم

هر چه باشد او برايم بنده است            او بسوزد صاحبش شرمنده است

در مرامم نست او تنها شود                باعث خوشحالى اعدا شود

در قيامت عطر و بويش مى دهم          پيش مردم آبرويش مى دهم

باز بالاتر به روز سرنوشت               مى شود همسايه من در بهشت

آرى آرى هر كه پابست من است         نامه ى اعمال او دست من است

نامه اى به دوست

سلام ، سلامى ازعمق جان ،  سلامى باهمه ى وجود ، سلامى ازكويرستان آشنايي.

اي دوست، روضه نبود تو بسي سوزان است. وقتي تو باشي همه زيبايي ها تجسم مي يابند و هر نعمتي آشكارمي شود ؛ عاطفه طلوع مي كند وباران دوستي مي بارد و وقتي دل ها بگيرد، نسيم خنك مهرورزي مي وزد.

اي دوست، دريغا كه غيبت تو، جانكاهست؛ جاني در ساحل خشكيده انتظارباقى نمانده كه بريان نگشته باشد. صداي العطش تشنگان دشت بلا، گوش فلك را كر كرده و عواطف انبياء  را جريحه دار ساخته و از وجدان جامعه ، هر لحظه نهيب غريبي به مجاري سمعى مى رسد.

هر نوبت كه به نماز مى ايستم، حال تو را مى جويم و نواي تو را ميطلبم كه حقيقت نمازى و منكرانى كه مرا در حين نماز، به تمسخر مى گيرند كه كجاست نام و نشان مخاطب تو، بيايند و ببينند جمال دل آراى پيشواى مرا كه چسان، استوارتر از كوه در برابر كبريائى احديت زانو زده و به قرائت حمد، معنا مى دهدو ركوع را طراوت مى بخشد وسجود را ملكوتى مى نمايد و قنوت را پرواز مى دهدو تشهد را اعتلا مى بخشد و سلام را تسليم نفس مى آورد.

وقتى به نماز خانه مى روم ؛پرده دل را كنار مى زنم و پيشقراول عروج مصلين را زيارت مى كنم، او اجازه پرواز به منطقه عرش را دارد؛من در زمين بر خاك، سر مى سايم و او در طبقات هفتگانه آسمان، نظاره گر رژه ملائك است.من از نماز چيزي نمى فهمم ولى او نماز را با تمام وجود، ترسيم مى كند؛ تكبير اوست كه سرت ارجعى را بر پهنه گيتى سر مى دهد و با لرزش تحميد او حق تعالى ستايش مى شود

.من كه براى هميشه از زيارت خالقم محرومم،  دل به تشرف او خوش ميكنم كه ديدار او، پرده بردارى از عظمت خداست، هرگاه دلم براى خدايم تنگ مى شود، به اقامه نماز مى روم تابوى دل انگيز تنها عابد واقعى روى زمين را استشمام نمايم. من در خانه ام تنهايم، تنهاي تنها، در كوچه پس كوچه هاى عمرم به دنبال آشنا مى گردم، آشناى هر مظلوم، رفيق هر دردمند، دوست هر گرفتار، محرم هر بيچاره و مونس هر فلك زده، در جستجوى كسى هستم كه شرح حال دلهاى پريشان است، درغم خانه وجودم، صداى پدرانه اش را مى شنوم كه آهنگ جاودانه هل من ناصر ينصرنى را طنين مى دهد.

اى خدا! دوست من كى مى آيد؟ يار به سفر رفته، چه وقت باز مى گردد تا غبار سفرش را با مژه ام بزدايم و مرغ روحم را در چمنزار آستانش به پرواز در آورم ؟ او دوست تمام دوستان خداست كه در دوستيشان صادقند و اين پيوند را با هيچ بهانه ايى معاوضه نكرده اند و در بيعت اوليه خود راسخند.

به امید درک ظهور امام زمان(عج) - جهت سلامتی اباصالح المهدی(عج)- تعجیل در زمان ظهور یوسف زهرا(س)

صــــــــلــــــــــــوات